افسردگی نهفته

مارگارت رابینسون را در فورد در کتاب افسردگی نهفته رابطه ی میان کمال طلبی» و «افسردگی» می پردازد. نویسنده می گوید که کمال گرایی چنان میتواند درون انسان را زهر آگین کند که توانایی لذت بردن به کلی از او گرفته شود. چرا بسیاری از ما همچنان که عمیقاً در حال رنج کشیدن هستیم، خود را پشت نقابی غیر واقعی پنهان میسازیم؟ به عبارت روشن تر چه چیزی باعث میشود به جای آن که از دردهای جان گاه مان سخن بگوییم و از این طریق مرهمی برای تسکین دردهامان بیاییم ناامیدانه به کمال طلبی متوسل میشویم و افسردگی خود را پنهان می داریم؟